“Wszystkiego, co naprawdę warto wiedzieć nauczyłem się w przedszkolu”
Robert Fulghum – filozof
Jak radzić sobie z trudnościami adaptacyjnymi u dzieci rozpoczynających przygodę z przedszkolem? – Krótki poradnik dla rodziców.
Adaptacja jest to proces przystosowania się do nowego środowiska, nowej sytuacji i nowych warunków. Na początku okresu przedszkolnego dokonują się istotne zmiany w życiu młodszych przedszkolaków. Jest to okres intensywnego rozwoju zarówno fizycznego, poznawczo - intelektualnego oraz emocjonalnego.
Pierwsze dni w przedszkolu to czas trudny dla małych dzieci, ale także dla ich rodziców, opiekunów. To czas podróży w nieznane, gdzie dreszcz emocji wiąże się niejednokrotnie z poczuciem lęku.
Dla dzieci - to przede wszystkim nowe nieznane, obce miejsce, w którym panują zasady inne niż domu, w którym można spotkać nowych kolegów, nową panią, nie wiadomo czy miłą, czy nie? Dla rodziców / opiekunów - obawa: „Czy moje dziecko da sobie radę?”, „Czy chętnie będzie chodziło do przedszkola?”, „Czy pani jest „fajna” i zrozumie jego potrzeby?”
W tych pierwszych dniach wszystkie obawy są uzasadnione, bo to co nieznane budzi zawsze niepokój, a często nawet powoduje stres. Czy obawa mija? Niektórzy potrzebują kilku dni, inni - kilku tygodni, a jeszcze inni - kilku miesięcy. Okres adoptowania się do warunków przedszkolnych jest sprawą bardzo indywidualną i należy dać każdemu dziecku i rodzicowi tyle czasu, ile potrzebują, aby odnaleźć się w nieznanym środowisku.
O czym powinien pamiętać każdy rodzic przygotowujący dziecko do przekroczenia progu przedszkola?
Rodzicu:
- Przed pójściem do przedszkola zachęcaj dziecko do zabawy z rówieśnikami na placu zabaw, na osiedlu, w piaskownicy.
- Ucz dziecko samodzielności, głównie - samodzielnego korzystania z toalety i kontrolowania swoich potrzeb fizjologicznych, także ubierania się i rozbierania oraz samodzielnego jedzenia.
- Co jakiś czas mów dziecku o tym, że pójdzie do przedszkola, i czego może się tam spodziewać (będą tam inne dzieci i będą panie, które się nim zaopiekują). Nie zapomnij dodać, że Ty nie możesz tam zostać, bo to jest miejsce dla dzieci.
- Mów dobrze o przedszkolu, nie mów dziecku i przy dziecku, że się boisz, ponieważ ono wyczuwa twój strach i jego lęk narasta.
- Obdarz zaufaniem nauczycielki i pracowników przedszkola, oni również pragną dobra Twojego dziecka, nie mów źle o przedszkolu, nauczycielu czy dyrektorze.
- Pamiętaj, aby do przedszkola zakładać dziecku wygodne, proste do ubrania i rozebrania stroje, które ułatwią dziecku zabawę i nie będą krepujące.
- Jeśli odprowadzasz dziecko, żegnaj się bez pośpiechu, ale też bez zbędnego przedłużania momentu rozstania.
- Pamiętaj, że dziecko ma prawo płakać, w ten sposób radzi sobie ze swoimi emocjami.
- Nie zabieraj dziecka do domu, gdy płacze, jego powrót następnego dnia będzie jeszcze trudniejszy.
- Nie obiecuj nic dziecku tylko dlatego, aby przestało płakać, bądź spokojny i opanowany.
- Bądź słowny w składanych obietnicach, jeśli mówisz: „Przyjdę na pewno po podwieczorku” to dotrzymaj słowa;
- Nie dopytuj dziecka po powrocie z przedszkola jak było, jeśli ono tego nie chce, może to powodować u dziecka niepotrzebny stres.
Czy te zasady pozwolą na pokonanie trudności adaptacyjnych u małych dzieci? Na pewno ograniczą lęk, stres i wzmocnią poczucie bezpieczeństwa, a co za tym idzie, skrócą okres adaptacji. Pamiętajmy jednak, że czas adaptacji u każdego dziecka jest inny, a spokojem, troską i wzajemnym zaufaniem możemy tylko pomóc. Uważam, że udane włączenie dziecka do społeczności przedszkolnej ma bardzo duże znaczenie w jego dorastaniu oraz dalszym harmonijnym rozwoju.
Drodzy Rodzice. Obiecujemy, że po chwilach smutku nadejdzie dzień, kiedy dziecko nie będzie chciało wyjść z przedszkola.
Ewa Wołczak