21 lutego na całym świecie jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, który został ustanowiony w 1999 roku przez UNESCO − Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury. Wszyscy, którzy chcą aktywnie uczestniczyć w tym święcie, powinni wiedzieć, że jego data nie jest przypadkowa. Na datę obchodów Dnia Języka Ojczystego wybrany został dzień, upamiętniający wydarzenia 1952 roku, kiedy to w miejscowości Dhaka (obecnej stolicy Bangladeszu) doszło do demonstracji, a następnie zamordowania pięciu studentów, domagających się uznania ich języka ojczystego - bengalskiego (bangla) - za jeden z dwóch urzędowych języków ówczesnego państwa Pakistan. Ustanowienie tego święta ma na celu przypomnienie wszystkim narodom, jak ważny jest szacunek do języka ojczystego i dbanie o jego przetrwanie. W tym dniu mówi się o bogactwie i różnorodności językowej świata, a także zwraca się uwagę na dużą liczbę języków ginących oraz zagrożonych wyginięciem.
Nasze szkolno –językowe zmagania 21 lutego 2024 roku potraktowaliśmy jak niecodzienną przygodę, a uczniowie od klasy IV do VIII uczcili święto języka polskiego, podejmując szereg działań promujących Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. W klasach IV-VIII podjęliśmy działania plastyczno – literackie, oprócz projektu plakatu promującego ów dzień, losowaliśmy cytaty sławnych pisarzy i poetów – nie tylko z naszych czasów - i za pomocą kreatywnych pomysłów zapisywaliśmy sentencje graficznie inaczej niż dotychczas – kaligrafia nam nie jest straszna! Poprzez taką formę rozrywki stworzyliśmy zabawną atmosferę, bo jak się okazało, wcale nie jest to takie proste, choć znamy już doskonale wszystkie litery alfabetu.
Po zakończeniu powyższych działań zmierzyliśmy się z ortografią, a że ortografia niejedno ma imię, tym razem pisaliśmy wszyscy razem, tworząc niebywałą relację między nami – tym bardziej, że każdy miał swoją wizję poprawności ortograficznej. Która klasa zdobędzie tytuł Klasowego Mistrza Ortografii? Wkrótce się okaże, ale najważniejsze, że to była kolejna próba sprawdzeni swojej wiedzy i umiejętności. Przedstawiamy tekst dyktanda poniżej:
Dyktando supermistrzów naszej szkoły właśnie się zaczęło… Po mroźnej i srebrzystobiałej zimie nie jest straszne nam żadne pseudoprzerażające i hipertrudne dyktando. Działamy wszyscy razem – półlegalnie i półkonspiracyjnie rozwijamy swoją tężyzną umysłową i nawet fizyczną. Do znużenia powtarzaliśmy nieustannie, śledziliśmy nowinki ortograficzne, chochlikowe byki nam nie są straszne. Po przemierzeniu takiej drogi wyglądamy jak bladziuchne hipopotamy, choć niektórzy z nas gotowi są nawet przygotować jeszcze dzisiaj marszobieg połączony z nordic walking, najlepiej rozkoszując się wysokogórskim pejzażem z widokiem na brunatne tchórzofretki.
Nasz dzisiejszy konkurs z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego przypomina trochę kolarza na wirażu trudnej bieżni: powinniśmy wykazać swoje umiejętności, pochwalić się supermistrzowskim rzemiosłem, błogim spokojem, ale przede wszystkim błyskawiczną orientacją.
Aj, byłaby niezła chryja, gdyby ni stąd ni zowąd wynurzyły się dwie nasze panie od polskiego i wrzasnęłyby do nas wniebogłosy, jakie drogi musiały przemierzyć do naszych móżdżków, aby wysłuchiwać naszych chimerycznych i humorzastych lamenciarskich grzechów lenistwa.
A tak już na poważnie, cieszymy się wszyscy, że mogliśmy wziąć udział w dyktandzie, bo każdy chciałby choć raz w roku zostać mistrzem ortografii polskiej. I szczerze powiedziawszy z dopiskiem – Wszechczasów.
Wszystkim uczniom, którzy zaangażowali się w uczczenie święta języka ojczystego– dziękujemy… Na zakończenie artykułu pragniemy przytoczyć słowa Mieczysława Jastruna, aby jeszcze raz podkreślić wartość edukacji językowej, która odgrywa ogromne znaczenie dla obecnego i dalszego rozwoju dziedzictwa kulturowego naszej ludzkości:
CZŁOWIEK ZE SWOJĄ MOWĄ ZROŚNIĘTY JEST CIAŚNIEJ
NIŻ DRZEWO Z ZIEMIĄ…
KLASA VIII z wychowawcą - Agnieszką Fudałą
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
